In het Bendigo historisch reservaat liggen een paar spook-dorpjes, waaronder Welshtown en Logantown. Deze werden in 1875 opgericht op een bergtop. De meeste huizen werden opgetrokken uit hout met ijzeren golfplaten, enkele huizen uit steen. Enkel van de stenen huizen zijn er nog overblijfselen. Deze huizen hadden al een vorm van isolatie, al was het primitief (canvas doeken en aardkluiten. En later, wanneer de rijkdom en materialen toenamen, gebruikten ze zelfs vanuit Parijs en London geïmporteerd behangpapier, gordijnen en tapijten! Jaja… het leven op de goudvelden :-D.
Het voordeel van ijzeren huizen t.o.v. stenen huizen was dat als de goudkoorts verdween, of zich verplaatste naar een andere locatie, dat ze deze huizen gemakkelijk konden afbreken en ergens anders terug opbouwen.
Daarna terug naar de bewoonde wereld. Hier moesten we weeral een rivier doorkruisen (to ford a river ;-))
Daarna verder naar Cromwell. Dit is ook zo een oud goudmijn stadje, met vergane glorie. Maar, aangezien deze vlak naast de hoofdbaan ligt, blijft het vermoedelijk bestaan. Het oude stadscentrum hebben ze omgevormd in een open museum, zoals je kan zien.
Hier hebben we gezellig van een mocaccino genoten in een plaatselijk café. Dit was een heel leuk terras, met natuurstenen muren. En het leuke hieraan is, dat er massa’s mussen leven. En zo zagen we “de mus op jacht”! :-D De mussen huppelen langs de stenen muur heen, en kijken in elk gaatje en spleetje dat ze kunnen vinden… totdat ze hun prooi, een mot/nachtvlinder, gevonden hebben. En dan is het, zoals bij elk gevaarlijk roofdier, etenstijd natuurlijk :-D
Tijdens het afrekenen zei de uitbaatster dat Quantas staakt! What? Onze luchtvaartmaatschappij staakt? Jippie!!!! Nu kunnen we langer in Nieuw Zeeland blijven!!! Zo vertelde de uitbaatster ons dat deze staking toch maanden kon duren. En haar dochter, die in Perth (Australië) woont, had net een vliegtuigreis geboekt naar Nieuw Zeeland. En ze wou eerst via Quantas boeken. Maar om een of andere reden boekte ze toch maar bij een andere maatschappij… gelukkig maar voor haar!
Daarna verder richting Queenstown. Komen we een plaatsje tegen waar je nog een spookstadje, waar vroeger goudzoekers woonden, kon bezoeken. Om er binnen te geraken moest je over een hangbrug over een rivier. Man man, wat was dat een afzetterij! De inkom was mega duur… gewoon voor een wandeling tussen deze ruines. Gelukkig hadden we net het Bendigo historisch reservaat bezocht, wat gratis toegankelijk was.
De volgende stop, is een woelige rivier die ze de “Roaring Meg” noemen. Er bestaan verschillende legenden over hoe deze rivier aan haar naam komt, maar de leukste legende vinden wij die waarbij twee goudzoekers na een avondje stappen in een dancing (dancing saloon), twee vrouwen meenemen. Toen ze aan de rivier kwamen, hebben ze, gentlemens als ze waren, ieder een dame de rivier over gedragen. Een van de dames was echter zo hard aan het klagen en zagen, dat ze de ruwe rivier naar haar noemden: de “Roaring Meg”. De andere dame daarentegen bleef heel rustig en kalm, waardoor de goudzoekers de volgende, kleinere en rustigere rivier, de “Gentle Annie” noemden. Naast dit mooie verhaal hebben we ook gezien dat de Roaring Meg ook een waterkrachtcentrale heeft. Vroeger waren dergerlijke kleine waterkrachtcentrales de enige manier om elektrische energie te maken. Pas in 1957 konden ze hier alles op het elektriciteitsnet aansluiten. De waterkrachtcentrale hier heeft een dam 3,6 km stroomopwaarts van de Roaring Meg en deze centrale heeft een vermogen van 4MW.
De waterkracht centrale aan de Roaring MegOmdat deze rivier redelijk wild is, kon je daarop een tochtje maken met de speedboot, maar wat ons vooral verbaasde was dat we opeens mensen in het water zagen voorbij stromen…. Ze hadden een helm op en een soort van plank om aan te hangen. En zo gingen ze dus deze rivier af… wat mensen niet allemaal doen tegenwoordig voor een kik.
Verder onderweg ook nog even gestopt bij de bekenste brug van Queenstown the Kawarau Bridge, hier kon je een benjisprong doen, nat of droog!
Net na het nemen van dit filmpje waren al onze batterijen van de camera plat… Oh ja, en die stem die je op de film hoort is niet van ons!!! Omstaanders hebben blijkbaar niet door wanneer je aan het filmen bent :-p
Voor een Benji sprong betaal je hier 180 dollar (dat is zo’n 108 euro). En zo’n sprong duurt… hmmm… hoe lang duurt het filmpje?
Het verhaal achter de Benjisprong is wel leuk: Er was eens… een vrouw/meisje die slecht behandeld werd door haar man/vriend. Op een gegeven moment kroop ze in een boom, bond een touw aan haar been en aan die boom. Toen de man/vriend haar zag zitten, kroop hij ook omhoog. Na een discussie sprong zij naar beneden en kwam ongedeerd beneden terrecht. Hij sprong haar achterna en viel morsdood! En zo is de Benjisprong geboren ;-)
Aangekomen in Queenstown zijn we op zoek gegaan naar een andere hostel dan ervoor. Zo gaan we de “butterfly lodge” (de vlinder lodge) eens uitproberen! :-D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten