Hier hebben we geen foto’s van, we waren het fototoestel in de auto vergeten, en wat er te zien was, was de moeite niet om ervoor terug te gaan :-p. Het was een zéér afgezwakte versie van Bokrijk (enkel wat muren, als er nog iets recht stond).
Wat verder gereden kwamen we dit uitzicht tegen:

In Wanaka zijn we naar het “puzzel museum” gegaan. Dit is een museum dat over gezichtsbedrog enzo gaat en waar buiten ook een labyrint is. Wij deden eerst het museum.
Wat zijn al deze rare toestanden? Wel, in deze kamer staat alles scheef. De vloer staat scheef, de muren staan daar recht op (even scheef als de vloer dus). Dit geeft een héél raar gevoel, want je denkt dat je altijd gaat omvallen. En zo lijkt het alsof dat water naar boven stroomt :-p.
Al deze gezichten lijken je altijd aan te kijken. Deze vorm van gezichtsbedrog komt door de holte.
En deze kamer lijkt een gewone kamer… maar in werkelijkheid loopt zowel de vloer als het plafond scheef. Toch mooi wat je met gezichtsbedrog kan doen hé :-)
Voor zij die wat willen weten over de romeinse wc’s, lees het bordje aan de muur maar :-) (hygiënisch altijd zo een “tanden” borstel met je meedragen…)
Hierna verder gereden richting de westkust, over de Haast pas.
Lake Hawea
Lake Hawea
Lake WanakaDe “Fantail” watervallen. Toen ze de weg van ‘Haast’ naar ‘Wanaka’ maakten, hebben ze hier een waterkrachtcentrale (dmv een Pelton wiel) gebouwd om compressoren aan te drijven, die op hun beurt de machines die de wegen maken aandreven.
Eind 19de eeuw hebben padvinders een pad uitgestippeld. Tijdens de economische crisis van 1930 (jaja, da’s van alle tijden!) hebben ze hier werklozen ingezet om de weg te maken. De werkomstandigheden waren hier barslecht! En het ging héél traag vooruit (ondertussen zijn er nog wat wereldoorlogen geweest enzo). Het moeilijkste stuk, de “Gates of Haast” (poorten van Haast) werd pas na de tweede wereldoorlog gemaakt. Ergens in de jaren 60 was de weg eindelijk af.
Hier de beruchte “gates of Haast”:
De brug
En dit is onder de brug door getrokkenHierna doorgereden naar de westkust, omdat ik Ilse een zonsondergang wou geven (en ja, aan de westkant zie je die in zee gaan hé!). Bijgevolg hebben we wel véél interessante zaken overgeslagen. Maarja, we gaan toch nog terug naar Queenstown gaan hé :-D.
Maar helaas… aan de westkust aangekomen… is het toch niet héél mistig/bewolkt :-S Er was geen zon te zien :-S.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten