Maar onze auto heeft ons niet teleurgesteld!
Op naar Twizel! Voor de kenners van The Lord of de Rings deel 3 : The Return of the King. Twizel was decor voor “de veldslag van de velden van Pelennor” (= Battle of the Pelennor Fields”. Onderweg zijn we nog ergens gestopt om een theeke te drinken. Terwijl Ilse naar de wc ging, zag ik opeens een boer met een emmer met fleskes in voorbij lopen en er liepen een aantal kinderen rondom hem. “Hmmm, eens zien waar die naartoe gaat.”
Toen Ilse terugkwam, riep ik haar vanaf de buitendeur “Ilsemieke kom snel!!”. Ze bekeek me zo van “huh...wat heeft die” *ok, ik zal maar volgen*. “Sneller Ilsemieke!!!” drong ik aan en ik deed ondertussen ook teken. Een oudere man die alles gevolgd had, riep opeens tegen haar “Come on! Run!” (allé, komaan, lopen!). Hulpvaardige mensen he :-), ook al verstaan ze je totaal niet, ze proberen je toch te helpen :-D.
Daar aangekomen, vroegen ze of wij dat ook eens wouden doen... en wat denk je? :-D
Ze hadden de lammetjes van hun moeder gescheiden. Normaal gezien wordt dit niet gedaan bij schapen, bij koeien bijvoorbeeld wel voor hun melk. Dat ze het hier wel gedaan hebben, wil dus zeggen dat de moeder om één of andere reden niet meer in staat is om te zorgen voor de lammetjes. (bijvoorbeeld ziek of zelfs misschien niet meer in leven)
Na hun hongerige magen gestild te hebben, hebben we toch maar even onze handen gewassen aangezien ze niet alleen aan de papfles zogen...:-)
Vervolgens zijn we verder gereden via het Waitaki meer naar het oosten gereden. Naast de weg zagen we opeens zandsteen rotsen waar ze heel veel fossielen hebben gevonden, en muurschilderingen van de vroegere Maori, de eerste mensen die zich op Nieuw Zeeland vestigden (nog voor de Europeanen).
De plaats waar je de muurschilderingen kon zien, was echter niet meer toegankelijk voor het publiek, omdat er stukken rotsblokken naar beneden waren gevallen op het wandelpad. De volgende foto’s zijn dus nooit getrokken door Reinhart!
In deze gevallen rotsblokken, ook wat fossielen.
Hierna zijn we richting Dunedin gereden. In de buurt van Oamaru woont een pinguïn kolonie die we eens gaan proberen spotten. Door de hulp van een kiwi hebben we uiteindelijk de volgende pinguïn kunnen zien:
Dit is de zogenaamde “yellow eyed Penguin” (geel-oog pinguïn).
Als je pinguïns wilt spotten, doe je dat best ‘s morgens héél vroeg, of ‘s avonds zo’n 1 a 2 uur voordat het donker wordt. Op deze momenten komen ze aan land om hun kindjes te voeden.
Voor ons word het dus ook tijd om een slaapplaats te zoeken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten