Dunedin is één van de grote universiteitssteden in Nieuw Zeeland, waar een gedeelte van de universiteit van Otago gelegen is. Deze universiteit had een boekenwinkel (ingericht alsof het zo een keigezellige oude bibliotheek was… leuk!!!) waar je ook tweedehandsboeken kon kopen. Aangezien Ilse graag leest, konden we het niet laten om daar toch een kijkje te gaan nemen. Eerder hadden we ergens een boek over de natuur van Nieuw Zeeland gevonden, en Ilse wou me dat cadeau doen voor mijn verjaardag (blijkbaar verjaar ik opeens midden oktober :-p). Maar, dat was daar héél toeristisch, en dat was ook te zien aan de prijzen. Vandaar dat we ook hier eens zochten. Tweede hands hebben we dit boek niet gevonden, maar wel in de gewone winkel. En hier was hij inderdaad goedkoper. Hier de link naar het boek : http://www.mwpress.co.nz/store/viewItem.asp?idProduct=262
Nu kon ik eindelijk de echte naam van mijn favoriete “varenboom” opzoeken. En raad eens... hij noemt “boomvaren”!!! En blijkbaar zijn er meerdere verschillende boomvaren: de Mamaku, de Gully ,de Ponga (zilvervaren),de Katote (ook wel de zachte boomvaren genoemd), de Cyathea volensoi, de Wheki, de Wheki-ponga en de Dicksonia lanata.
Voor de geïnteresseerden: Boomvarens zijn zo’n 100 miljoen jaar geleden geëvolueerd. Geen enkele boomvaren kan een houten stam aanmaken, daarom verstevigen ze hun stam op een andere, iets wat klungelachtige manier. De echte stam is maar een paar centimeters dik. Om voor de sterkte te zorgen, blijft er van elk blad dat afvalt minstens een klein stuk van de steel zitten. Al deze stukjes steel, dicht op elkaar gepakt worden nog eens extra verstevigd door een dicht groei van draadachtige wortels, waardoor een “massieve” stam tot wel 50 cm gevormd wordt.
En voor de écht geïnteresseerden, hier de interessantste: de Mamaku is de grootste en volgens dit boekje de aantrekkelijkste. De stam wordt tot 20m hoog, en zo’n 30 cm in diameter. De bladeren worden tot 6 meter lang, en tot 2 meter breed en deze boomvaren komt het meeste voor in het westen van het Zuid Eiland. De Gully is moeilijk van de Mamaku te onderscheiden. Hij is namelijk even groot, maar de stam is dunner (10 cm). De bladeren zijn echter ook kleiner (tot 3 meter). Als de bladeren afvallen, laten ze een klein stompke achter dat de stam verstevigd. Deze boomvaren komt op vochtige plaatsen in het Noord Eiland voor. De Ponga vervolgens, of zilver boomvaren heeft een zilverkleurige onderkant van het blad. Deze boomvaren komt op het Noord Eiland voor en niet op het Zuid Eiland. In tegenstelling tot de andere boomvarens staat deze boomvaren liever wat droger. Hij heeft een stam tot 10 meter (20 cm diameter) en bladeren tot 3m lang en 1m breed. Bij de Katote blijven de oude, dode bladeren ter bescherming aan de kruin hangen Deze boomvarens vallen dus goed op. Het speciale aan de Wheki (tot 6 m hoog, bladeren tot 2,5 m) is dat deze zich voortplant langs de grond, een beetje zoals paddenstoelen doen.
Voor in onze tuin in Leuven is de Wheki waarschijnlijk de beste optie. Al is het nog niet zeker of ons Belgisch klimaat wel vochtig genoeg is voor deze bomen. To be continued als we terug in België zijn.
Wat kunnen we nog over Dunedin vertellen... wel, er zijn in de stad een aantal interessante architecturale elementen terug te vinden (waar de bewoners zeer trots op zijn), waaronder “The Octagon”. Dit is een achthoekig plein (met een binnen achthoek en een buiten achthoek). Meer uitleg : http://en.wikipedia.org/wiki/The_Octagon,_Dunedin. Toevallig toen wij hier waren, waren ze hier aan het protesteren tegen de regering. Blijkbaar wil de regering invoegen dat je schuldig bent totdat je onschuld bewezen is (is dit normaal niet andersom?). Het was een redelijk rustige protestactie van gewoon een groepje mensen die op het plein kampeerden en zo nu en dan eens wat riepen of bijvoorbeeld een 8 hoekje reden met hun auto en wat toeterden.
Tegenover de universiteit ligt ook een museum, dat gratis toegankelijk is. Je had er uiteenlopende tentoonstellingen van de Maori-cultuur tot allerlei opgezette dieren. Het geraamte van de uitgestorven moa bijvoorbeeld.
De achterste moa is het vrouwtje, de voorste het mannetje. Dit vrouwtje is 3 meter groot! (nee, ik heb het niet over Ilse! :-p)
In de plaatselijke bieb hebben we de opgenomen filmpjes online gezet met het gratis internet. Dit om ons mobiel internet wat te ontzien :-)
Tegen de avond zijn we naar Waiwhakaheke Bay gegaan. Dit is een plaats is waar de Albatrossen aan land komen. Deze vogels brengen het merendeel van hun leven boven zee door en komen alleen aan land om te broeden. Ze behoren tot de grootste vliegende vogels die er op dit moment nog bestaan. De Royal albatrossen die wij zagen, kunnen een spanwijde van ongeveer drie meter hebben. Het is echt indrukwekkend om deze vogels over je hoofd te zien vliegen. Ook waren er mega veel meeuwen zoals je op de foto’s ziet die rakelings langs je vlogen.
Enig idee welke de albatros is?
De rest van de avond hebben we gezellig doorgebracht in de hostel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten