Wel was er vandaag een “garage verkoop”, de enige dag dat iedereen die wil in zijn garage een rommelmarkt mag organiseren. Er wordt redelijk wat reclame voor gemaakt en om daar naartoe te gaan kun je een kaart kopen waarop staat waar die verkopen allemaal doorgaan. Maar omdat wij geen zin hadden om zo een kaart te kopen, dachten we "Kom,wij gaan gewoon eens door het stadje rijden en zien of we nergens zo een verkoop zien". Het eerste zijbaantje dat we tegenkwamen ingedraaid, en jawel... een garagepoort die openstaat en vele auto’s op straat geparkeerd. Eens zien wat ze daar in de aanbieding hebben. Er stonden wat meubeltjes, servies, een jetski en wat knuffelbeertjes. Hierin vonden we een mooie knuffel die we voor Femke (mijn petekindje) hebben gekocht. Omdat er een kans bestaat dat Femke deze blog ook leest, gaan we natuurlijk niet zeggen dat het een koningspinguïn is. Dus sssssht, niet verder zeggen hé! Na deze garage, zijn we andere mensen gevolgd in "James Bond stijl", naar de volgende garage-verkoop. Zo hebben we er enkelen gedaan. Soms is het erg om te zien wat sommigen aanbieden: niet afgewassen bestek en potjes, maar soms vloeit er ook een heel leuk gesprek uit voort. Zoals met een dame die haar huis verkocht en van de gelegenheid gebruik maakte om wat dingen die ze niet mee wou verhuizen kwijt te geraken. Jammer genoeg konden wij niets doen met de koelkast en dressoir die zij aanbood, maar het was wel een aangename dame!
Na deze gezellige rondtocht, zijn we verder richting Te Anau gereden. Onderweg nog een klein baantje ingedraaid dat opeens een aardeweg werd. Jammergenoeg was dit baantje halverwege afgesloten en konden we dus niet verder. Vlak voordat de baan werd afgesloten was een soort van vakantieoord (nee, niet met caravans, denk eerder aan een grote boerderij waar cabines staan waar de trekkers/wandelaars/klimmers overnachten voordat ze de ruwe bergen in trekken). De uitbater had zelf ook een soort van informatiepunt. Hij wist niet waarom de weg afgesloten was, maar hij vermoedde omwille van te veel sneeuw (sneeuw eind oktober?) [Dit is zuid Nieuw Zeeland, dit ligt even ver van de evenaar als het noorden van Italië. Eind oktober is equivalent met eind april bij ons.]. Aangezien we niet verder konden zijn we maar terug gereden. Wel raadde hij ons nog een boemerang-vormig meer aan. Waar dit meer in een rivier uit komt, hebben we deze foto gemaakt.
Hierna verder naar Manapouri, waar ze cruises naar ‘Doubtful Sound’ aanbieden. Deze werd ons aangeraden door Tom die we in Invercargill tegenkwamen. Hier boeken we de cruise die om 12 uur ‘s middags de volgende dag vertrekt. Vandaag voelde ik me wat ziekjes, dus we hebben het rustig aan gedaan. Maar, na het eten ging het weer héél wat beter. We hadden onszelf precies (weeral) eens uitgehongerd ... :-s
Omdat het vandaag de finale is van de rugby wereldcup, waarbij Nieuw Zeeland het opneemt tegen Frankrijk, en we nog geen enkele match gezien hadden, besloten we om vanavond onze eerste en laatste match mee te volgen. De beste plaats hiervoor leek ons Te Anau. In Te Anau mag je echter niet wild kamperen, dus zochten we iets in de buurt. Op 7,2km van Te Anau hadden we een kampeerplaats gevonden. Een half uur voor de match kwamen we aan in een café/eethuis in Te Anau, dat "The moose" (de eland) noemde. Er was echter al bijna geen plaats meer om te zitten, enkel in het eetgedeelte waren nog stoelen vrij. Wij ons daar maar gezet.
Tegenover ons kwam een Duitser eten, die al meer dan een jaar op reis was. Heeft gewerkt in Ierland, en daar moest het bedrijf waar hij werkte afslanken door de crisis. En, zo zei hij, terwijl iedereen hoopte van zijn job niet kwijt te raken, zat hij te wuiven van “ontsla mij! Ontsla mij!”. Gevolg, hij kreeg nog een mooie ontslagvergoeding ;-) waardoor hij nog wat verder kon reizen. Nu zit hij voor een jaar in Nieuw Zeeland. Morgen begon zijn eerste werkdag... dus hij hoopt dat ze het hem vergaven dat hij op deze “grote dag” misschien iets minder fris kwam opdagen. Wat later toen hij weg was, kwam er een Australische van Chinese afkomst naast ons zitten met haar vader en tante. Haar vader was in der tijd naar Sydney geëmigreerd en haar tante kwam eens op bezoek. Zij heeft deze foto van ons genomen :-D.
Gelukkig hebben de Nieuw Zeelanders gewonnen en zo dropen die enkele Fransmannen die er waren met hun staart tussen de benen af. Het ging er wel woelig aan toe met die uitgelaten NZ-ers. Wij terug naar de slaapplaats, 7,2km van Te Anau. Goed dat we het zo onthouden hadden, anders hadden we het nooit teruggevonden ;-) (aja er was geen straatverlichting...).
Niet werken op de dag van de arbeid! Schandalig, die buitelanders :p
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat jullie vrijwilligerswerk in een vogelpark gedaan hebben :)
Heeft Reinhart schrik van retributie door de vogelpopulatie voor het voetbal-kuiken-incident misschien? ;)
(Mogelijk een idee voor een Angry Birds sequel!)
Het valt wel op dat vogels DE rode draad zijn door onze hele reis. Maar we zitten dan ook in Nieuw-Zeeland, het land van de bomen en de vogels (voordat de mensen waren)
BeantwoordenVerwijderenLOL op dat van angry birds, hmmm in plaats van een boog, staat er een manneke dat shot tegen de vogels!